سیب

 

 

 

 

 

 

سلام به همه......داشتم شعر اقای حمید مصدق رو می خوندم که ناگهان احساس عجیبی به من دست داد

 

 نمی دونم چه حس عجیبی بود...........واقعا شعر زیبایی را به تصویر کشیده

 

سیب را برای تو چیدم

 

که ناگهان

 

باغبان امد و او را دیدم

 

و چقدر نزدیک بود

 

عطر ان سیب که در دست تو بود

 

و در اندیشه ان روزی که

 

                                  ((  سیب از دست تو افتاد به خاک))

 

           

                           چشم گریان من آن روز عزیز                 

                           زخم بر دل شوریده  

 

                                                               نوایی دردناک.

                                     

 

                                                                          

 

 

 

 

 

 

تو به من خندیدی و نمی دانستی...

من به چه دلهره از باغچه ی همسایه سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب   را در دست تو دید...

                                    غضب آلود به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو

                                   افتاد به خاک تو رفتی و هنوز....

سالهاست که در گوش من...

                                  آرام  .آرام

وقتی گام تو تکرار کنان....

                                  می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق

                                  این پندارم

"که چرا خانه ی کوچک ما سیب نداشت........!!!!"

وفا

باز هم غم و غم و غم.......چرا بعضی ها اینقدر بی وفا هستند

فق ط همین رو می تونم بگم........با همه قهرم

از دوری تو این دل من غمگین است

حرفه و پیشه عاشق این است

می کنم ناله عزیز از هجرت

اشک با خون دلم رنگین است

هیچ کس کو که شود محرم دل

راز در سینه بسی سنگین است

می کشی می بری و می خندی

((دهر را رسم و ره دیرین است))^۱

اینکه امروز ز غم دل خون است

شاعری ساده دل و مسکین است

بر جهان تکیه مکن کاین ساحر

همچو سونامی^۲ بسی سهمگین است

دیگر ای دوست نخواهم ببینم رویت

بی وفایی که تو را ایین است

من شدم خسته و شوریده عزیز

هر که عاشق بشود مسکین است

این نصیحت کنم و وادی ایمن بروم

((هر که را چشم حقیقت بین است))^۳

عشق وادی انسان قوی است

هر که را قلب قوی است شیرین است

 ۱-این مصراع را از شعر خانم بانو شاعره پروین اعتصامی گرفته ام(ارایه تضمن گرایی)

۲-منظور طوفان تسونامی است

۳-به شماره یک رجوع شود

کنج قفس۲

سلام....داشتم امروز اشعار خانم شاعره پروین اعتصامی رو می خوندم که این شعرش توجه من رو به خودش جلب کرد....واقعا اشعار زیبایی دارند....من که به اشعارشون خیلی علاقه دارم

واقعا در من اثر گذاشته بود...........بغض گلویم را فشرد  اشک در دیده من جمع شد.......همیشه نیمه شبها کتاب اشعار ایشان را می خوانم

 و این سوال در ذهن من است؟

که چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست؟؟!!

 البته به دلیل زیادی شعر قسمتی از ان را گذاشتم

موفق باشید........شوریده

بلبلی گفت به کنج قفسی

که چنین روز مرا باور نیست

اخر این فتنه سیه کاری کیست

گر که کار فلک اخضر نیست

انچنان سخت ببستند این در

که تو گویی که قفس را در نیست

قفسم گر زر و سیم است چه فرق؟!

که مرا دیده به سیم و زر نیست

دیده بر بام قفس باید دوخت

دگر امروز گل و عنبر نیست

طوطی از قفس دیگر گفت

چه توان کرد ره دیگر نیست

چه هوس ها به سر افتاد مرا

که تبه گشت و یکی در سر نیست

چه غم ار بال و پرت ریخته شد

دگرم حاجت بال و پر نیست

و من می گویم:

من که امروز در این کنج قفس زندانم

از غم و غصه و نامردی دهر گریانم

همچو بلبل به اسیری و به بند افتادم

پشت این میله زندان ز جهان حیرانم

نکند هیچ کسی بر دل زارم نگهی

کنج زندان سیه بر همگان خندانم

اگر امروز مرا راه به بستان می بود

تلخی تجربه روز و شب زندانم

شب شد و کنج قفس گشت سیاه

ماه هم نیست ببینم به خدا تنهایم

در قفس شاعر شوریده عجب درّی گفت

از غم و غصه جادوگر دهر ویرانم