قلب شکسته ام

            

قلب مرا شکسته ای  ای مه و ای نگار من

تاب نیارد دل من روشنی و قرار من

روی به بیگانه شدی عهد چرا شکسته ای

کاش ندیده بودمت ای شه با وقار من

گو که چرا تیر زدی قلب پر از خاطره ام

چهره دلربای تو خانه و سبزه زار من

می کُشی و فنا دهی ای همه ی هستی من

جور مکن جفا مکن تا نشوی شرار من

کاش کمی دلبر من قصه قلب من شوی

تا شنوی شکستنش سنگ تو در کنار من

می شنوم که خنده ات انچه سرم بیاوری

خنده نما دلبر من بر دل غصه دار من

پی بزنم مست شوم یا که الان محو شوم

هیچ ندارم ارزو تا که شود بهار من

سردی و خاموشی تو شرر زده است جان من

چشم ندارم که شوی همدم و هم برار* من             :برادر

این قفس قلب و تنم می شکنم نگه نما

یاد شکستن تو را می نبرم ز خار تن

چون که شدم رها ز او ای دل من رها نما

خاطره ها خاک بکن ای دل پر غبار من

شاعر شوریده بگفت غصه و غم تمام شد

چشم بشو گریه مکن کامده است بهار من  

تقدیم به شکننده قلب من.....تو ای......