به نام خدا

الان نمی خواهم شعر بگویم.....نمی دانم شعر همچون سیلی بر

زبانم جاری می شود.......ولی قصد کاری بسیار بزرگ را

دارم.....همراه با دوست عزیزم ارش.........که بعد از ان کار

بسیار مهم .........این کار بسیار مهم که از ان کار قبلی نیز مهمتر

است را انجام بدهیم.......امروز کمی حالم بهتر است......

می خواستم شعری بگویم که دیدیم رمقی بر تن نیست

چون دل ما همچو ساغری است که زهر در ان باشد

بگذریم........که از هرچه بگذریم سخن دوست خوش تر است

فقط برای من و دوست خوبم دعا کنید

بار الها کمکم کن که توانم بروم

بی سر و جان بروم یا که بی سر بدوم

موفق باشید.........شوریده

گهی شکستی این دل زارم..........

                                                       

گهی شکستی این دل زارم

گهی ز دوری تو بی قرارم

گهی مرا بری به وصالت

گهی به جز تو کس ندارم

گهی شوی به خانه قلبم

گهی تویی غبار بر دل تارم

گهی تو خاطره ی من شوی

گهی ز اشک بر دیده روانم

گهی گدا و گهی توانمندم

گهی شه و گهی که غم خوارم

گهی سبو و گهی که پیمانم^۱

گهی که مست و گهی حیرانم

گهی که خواب و در رویا

گهی که بی دلیست کارم

گهی که غصه و اندوهم

گهی ز هجر تو ای یارم

گهی  صدا و گهی آهم

گهی ز عشق ویرانم

گهی که شعر و غزل گویم

گهی که شوریده و زارم

--------------------------------------------

^۱-منظور پیمانه است

عشق مگر چیست

                

سلام بر خوانندگان گرامی ......از محبت های شما بسیار ممنونم

این هم شعر جدید ما

موفق باشید....شوریده

عشق مگر چیست به جز هجر یار

در طلبش قلب و دلت گشته تار

هجر بگو چیست نه اینست که یار

حسرت رویش کند این دل فگار

مست مگر کیست نه انکس که می

می خورد و رفت به بالای دار

مست چنان است که از بهر او

می کشد این جور شود تار و مار

غم تو بگو چیست به جز راز دل

گریه برای دل من گشته زار

گریه مگر چیست به جز خون دل

می خورم و تشنه به جامی بیار

قلب مگر چیست به جز جان یار

در طلبش می تپد این بی قرار

جور مگر چیست بلا کز حبیب

گر برسد بر دل خود غم مدار

وصل مگر چیست به جز روی یار

این دل شوریده شود رستگار