سلام به همه دوستان گرامی!

این شعر رو در وصف خود خود گفتم!........خوب بابا ما هم ادمیم ها!!

از همه کسانی که به ما لطف دارن و نظر میدن ممنونیم!

اخ که چقدر گشنمه!.......این شعر تقدیم به شخص خودم!

شاعرم شاعر شوریده ی خیلی خفنم       
شمع هر مجلس و هر محفل و هر انجمنم

اتشی پاره^۱! و مقیاس زمین لرزه ی من
هفت و یک ریشتر و سونامی^۲ شعر کهنم

نَقل هر مجلس و محفل همه اشعار من است
درّ نیکو و گوهر بار و شکر از دهنم

حافظ و سعدی و جامی همه از ذوق چو من
نام من را همه بردند که شیرین سخنم

شعر در می کنم از ذائقه خوب خودم

خوب در چشم ترش می شکند از هنرم!

از نظر دور نباشد که کنم وصف زنان

((کاتش اندر گنه)) جامه^۳ نسوان فکنم!

باز و این جامعه از شعر همایونی ما

گشته اند در تب و تاب مشت زنند بر دهنم