کشت مرا غربت و غم ای مه جانانه ام

کُشتی و رفتی چرا بین که چو دیوانه ام

یاد بیاور زمان خاطره ها چون گذشت

مست و دل ازرده شد این دل مستانه ام

ساقی و ساغر چرا از دل و جانان برفت

مستی و دیوانگی بر سر و پیمانه ام

من شده ام بی وفا یا که تو ناز می کنی

تن تننا تن تنن عاشق و بیگانه ام

شاعر و شوریده ای ای دل من غم مخور

زین دو هزاران فریب یار تو و خانه ام