یاد یار

                  

زلف تو باشد به میان نام تو باشد به زبان

                                         در ثمین و گوهری بریزد از شهد و دهان

بوی تو امد به مشام چهره تو باز شد است

                                            سینه شرحه مرا شرح نما ماه عیان

مرده منم روح بدم بر تن این خسته تنی

                                              باده بیار و جان بگیر تا برسم چرخ زنان

دلبر و دلرباییت ای که شده زبان زدی

                           روی به ما چون بکنی مرغ  هوا و سحران

خسته منم بس که شدم عاشق پیمانه و می

                                     هیچ نخواهم دگری یاغم و ناز دگران

شاعر شوریده منم ای همگان گوش کنید

                                        عاشقی و شکستنی بهر دل خسته تنان