باده

                        

روی نما دلبر ما گر نکنی وا دل ما

پرده گشا ز روی خود غمزه ابرو بنما

قبله عشاق تویی ای رخ تو منظر من

باده بیار و غم ببر تن تننا ای صنما

تاب ندارد دل من رها نما قلب مرا

می نرسم وصال تو ای شه شیرین دهنا

عشق مرا زاده نمود بر فلک سپهر ما

شعر بخوان و دل ببر شاعر شوریده فنا